شرکت دانش بنیان مگافرآور

مهمترین مایکوتوکسین ها و مواد جاذب آنها

تحقیقات قابل توجهی برای یافتن روش هایی برای جلوگیری از سمیت مایکوتوکسین ها انجام شده است. روش‌های سم‌زدایی و غیرفعال‌سازی شامل استفاده از بایندرها یا عوامل جداکننده است به عنوان رویکردی برای کاهش سمیت مایکوتوکسین ها با کاهش واکنش پذیری جاذب به خوراک اضافه می شود.

آنچه در این مقاله میخوانید

تحقیقات قابل توجهی برای یافتن روش هایی برای جلوگیری از سمیت مایکوتوکسین ها انجام شده است. روش‌های سم‌زدایی و غیرفعال‌سازی شامل استفاده از بایندرها یا عوامل جداکننده است به عنوان رویکردی برای کاهش سمیت مایکوتوکسین ها با کاهش واکنش پذیری جاذب به خوراک اضافه می شود.

مایکوتوکسین ها و کاهش جذب روده ای آنها:

موادی که به عنوان بایندر مایکوتوکسین استفاده می شوند عبارتند از:

  • مواد جاذب غیرقابل هضم مانند سیلیکات ها

  • کربن های فعال

  • کربوهیدرات های پیچیده

  • و…

استفاده از بایندرها روشی برای حفظ کیفیت خوراک در برابر سطوح مختلف مایکوتوکسین ها میباشدو اما به طور معمول ممکن است باعث مشکلات و بیماری های مزمن و کاهش عملکرد شود. محصول بایندری که تمام موارد و انتظارات را برآورده کند و تمام ویژگی های مطلوب را داشته باشد، در دسترس نیست، اما در حال حاضر برای استفاده عملی این بایندرها توجیه کافی وجود دارد.

جاذب های مایکوتوکسین برای کاهش قرار گرفتن در معرض مایکوتوکسین در حیوانات، با توجه به مواد مختلف پتانسیل های گوناگونی  را ارائه می دهند.

 

کپک ها و سموم قارچی،مشکل جهانی در غلات

کپک ها قارچ های رشته ای هستند که در بسیاری از مواد غذایی از جمله غلات وجود دارند.

که می‌توانند حیوانات را آلوده کنند، به‌ویژه هنگامی که دام ها در دوره‌های استرس‌زا هستند سیستم ایمنی سرکوب شده و باعث ایجاد بیماری به نام میکوز می شود. کپک ها نیز مایکوتوکسین تولید می کنند که می تواند باعث ایجاد مایکوتوکسیکوز یا پاسخ سمی در حیواناتی شود که عمدتاً با مصرف مایکوتوکسین به وجود می آید.

فائو تخمین زده است که در سراسر جهان سالانه حدود 25 درصد محصولات زراعی تحت تأثیر قرار می گیرند

الودگی توسط مایکوتوکسین ها

بررسی مایکوتوکسین ها نشان می دهد که آنها یک نگرانی دائمی هستند. کپک‌ها در سراسر محیط وجود دارند و مایکوتوکسین‌ها می‌توانند روی محصولات در مزرعه،  تشکیل شوند یا در طی برداشت،در طول ذخیره سازی، پردازش، یا تغذیه. هاگ های کپک در موادی مانند خاک و بقایای گیاهی آماده برای آلوده کردن گیاه در حال رشد در مزرعه رشد می‌کنند.

از دست دادن کیفیت و الودگی مایکوتوکسین

مایکوتوکسین ها

رشد کپک و تولید مایکوتوکسین ها معمولا با شرایط تنش‌زا در شرایط اب و هوایی همراه است و شیوه های ذخیره سازی ضعیف، سبب از دست دادن کیفیت خوراک میگردد.

در حالی که الودگی کپک اغلب در مزرعه آغاز می شود، محصولات می توانند در هر نقطه ای الوده شوند در حالی که به طور کلی پذیرفته شده است که سویه های اسپرژیلوس، فوزاریوم و پنی سیلیوم از مهمترین کپک ها در تولید مایکوتوکسین های مضر برای حیوانات هستند، طیف گسترده ای از قالب های مختلف مایکوتوکسین ها را تولید می کنند .

مایکوتوکسین که بزرگترین نگرانی درباره انها وجود دارد،عبارتند از:

افلاتوکسین که به طور کلی توسط اسپرژیلوس تولید میشود

deoxynivalenol

zearalenone

T-2 توکسین

fumonisin

که توسط Fusarium تولید میشود.

و اوکراتوکسین و سم PR تولید شده توسط پنی سیلیوم تولید میشود.چندین مایکوتوکسین دیگر مانند ارگوت ها سمی هستند و ممکن است گاهی اوقات در برخی از مواد غذایی شایع باشند.

صدها مایکوتوکسین مختلف وجود دارد که در ساختمان شیمیایی و اثرات انها بر حیوانات متنوع هستند. این تنوع در ساختار شیمیایی نیز می تواند بر اتصال تاثیر بگذارد. این احتمال وجود دارد که خوراکهای کپکی الوده به مایکوتوکسین حاوی بیش از یک مایکوتوکسین باشند و حیوانات ممکن است در معرض چندین مایکوتوکسین قرار بگیرند. مایکوتوکسین ها همچنین می توانند عملکرد و سلامت حیوانات را بسته به غلظت خود مورد تاثیر قرار دهند.

این تاثیرات بستگی به: نوع مایکوتوکسین ، مقدار، مدت زمان قرار گرفتن در معرض ان توکسین و عوامل حیوانی مانند سن، جنس و سطح استرس دارد.

هزینه های اقتصادی مایکوتوکسین ها شامل هزینه های پیشگیری و کاهش مقدار انها، کاهش ارزش خوراک الوده، الودگی غذاهای حیوانی و کاهش عملکرد و سلامت حیوانات است. شیر محصول غذایی با منشا حیوانی است که بیشترین نگرانی برای ان وجود دارد و به راحتی با افلاتوکسین الوده می شود.

مدیریت مایکوتوکسین ها شامل پیشگیری، تنظیم، نظارت، اجتناب، ضدعفونی، سم زدایی و درمان حیوانات است.

تعیین سطح ایمن مایکوتوکسین ها دشوار است ؛حتی با مدیریت عالی، ممکن است سطوح پایین مایکوتوکسین ها به عنوان یک نگرانی دائمی برای از دست دادن بالقوه مواد غذایی، افزایش بیماری های حیوانی، کاهش عملکرد حیوانات و باقی مانده های غذایی وجود داشته باشد.

استفاده از بایندرهای مایکوتوکسین یا جاذب ها ممکن است بیشترین کاربرد را برای سطوح پایین مایکوتوکسین های متعدد داشته باشد. استفاده از جاذب ها برای جلوگیری از اثرات مایکوتوکسین ها بیش از 20 سال است که به طور فعال مورد بررسی قرار گرفته است. تعدادی از محصولات جاذب موثرنشان داده شده است و استفاده از انها یکی از بزرگترین پتانسیل برای جلوگیری از مسمومیت حیوانات ارائه می دهد.

پیشگیری از مایکوتوکسین ها در مزرعه و در مرحله برداشت، و تلاش برای جلوگیری از تشکیل مایکوتوکسین بسیار مهم است زیرا راه های کمی برای غلبه بر مشکلات پس از حضور مایکوتوکسین ها وجود دارد. خشکسالی و اسیب حشرات در تحریک و تشکیل مایکوتوکسین در این زمینه مهم است. تولید میدانی مایکوتوکسین ها را می توان با انتخاب گونه هایی که با منطقه رشد سازگار هستند کاهش داد.

حفظ تجهیزات برداشت در شرایط خوب برای جلوگیری از اسیب به دانه. (هسته های شکسته و اسیب دیده از رشد بیشتر کپک حمایت می کنند و غلظت مایکوتوکسین در دانه‌های شکسته ها بیشتر است. بنابراین، تمیز کردن می تواند غلظت مایکوتوکسین را در مواد غذایی کاهش دهد).

اضافه کردن جاذب‌های مایکوتوکسین به جیره های الوده به عنوان امیدوار کننده ترین رویکرد رژیم غذایی برای کاهش اثرات مایکوتوکسین ها در نظر گرفته شده است

جاذب های مایکوتوکسین ها را در خوراک با اتصال به توکسین‌ها برای جلوگیری از تعامل سمی با حیوان مصرف کننده و جلوگیری از جذب مایکوتوکسین در سراسر دستگاه گوارش، می‌شناسند. بنابراین، این رویکرد به عنوان پیشگیری و نه درمان دیده می شود.

مواد جاذب بالقوه شامل:

کربن فعال

الومینوسیلیکات ها (خاک رس، بنتونیت، مونت موریلونیت، زئولیت، فیلوسیلیکات ها و غیره)

کربوهیدرات های غیر قابل هضم پیچیده (سلولز، پلی ساکاریدها در دیواره های سلولی مخمر و باکتری هایی مانند گلوکومانان ها، پپتیدوگلیکان ها و دیگران)  پلیمرهای مصنوعی هستند.

 

زغال چوب یا کربن فعال:

کربن فعال یک ماده جاذب عمومی با سطح بزرگ و ظرفیت جذب عالی است. به عنوان یک عامل جاذب سم عمومی توصیه شده است و به طور معمول برای توکسین‌ های مختلف گوارشی توصیه می شود

در یکی از اولین مطالعات برای ازمایش مفهوم اتصال مایکوتوکسین، زغال چوب فعال در دوز بالا برای کاهش افلاتوکسیکوز در بز نشان داده شد (Hatch et al.، 1982). در مطالعات بعدی، اثرات زغال چوب فعال متغیر بوده است. گالوانو و همکاران (1996) کاهش باقی مانده افلاتوکسین در شیر گاو مصرف منابع مختلف زغال چوب را نشان داد، اما پاسخ به زغال چوب بیش از ان نیست که دیده می شود

آلومینوسیلیکات ها:

سایر سیلیکات هایی که مورد مطالعه قرار گرفته اند عبارتند از بنتونیت ها، زئولیت ها، کلینوپتیلولیت ها و سایر موارد دیگر که اغلب به طور کامل مشخص نمی شوند. گروه خاک رس زیر مجموعه ای از فیلوسیلیکت ها است. بنتونیت یک ماده خاک رس عمومی است که از خاکستر اتشفشانی سرچشمه می گیرد و حاوی مونت موریلونیت به عنوان جزء اصلی است.

خاک رس Montmorillonite هیدراته سدیم کلسیم الومینیوم منیزیم سیلیکات هیدروکسید است.

خاک رس، ورق های سیلیس هستند که شبیه به سایر فیلوسیلیکت ها هستند اما حاوی غلظت بالایی از اب هستند. زئولیت ها به عنوان tectosilicates متشکل از چهار وجهی به هم پیوسته طبقه بندی می شوند.

ساختار زئولیت فضاهای خالی را فراهم می کند که کانال هایی با اندازه های مختلف را تشکیل می دهند که اجازه حرکت مولکول ها به داخل و خارج از ساختار را می دهد. زئولیت ها می توانند اب را بدون اسیب رساندن به ساختارهای کریستالی خود از دست بدهند و جذب کنند.

به همین دلیل جاذب های الومینوسیلیکاته هیدراته در کاهش افلاتوکسین شیر موثر‌تر واقع شده‌اند.

پلیمرهای الی به عنوان جاذب:

برخی از کربوهیدرات های غیر قابل هضم پیچیده (سلولز، پلی ساکارید در دیواره های سلولی مخمر و باکتری هایی مانند گلوکومانان ها و پپتیدوگلیکان ها و دیگران) و پلیمرهای مصنوعی مانند کلستریامین و پلی وینیل پیرولیدون می توانند مایکوتوکسین ها را جذب کنند. فیبر غذایی غیر قابل هضم دارای پتانسیل جذب برای مایکوتوکسین ها است.

فیبر یونجه اثرات برخی مایکوتوکسین‌ها را کاهش می‌دهد.

همچنین مشخص گردیده است این مواد توانایی جذب و غیر فعال سازی برخی توکسین‌ها نظیر T2توکسین  و زیرالنون را دارا هستند.

استفاده از مجموعه این جاذب‌ها با نسبت های مختلف و ماهیت انها در جذب و غیر فعال سازی توکسین‌ها تفاوت ایجاد خواهد کرد.

محصولات دانش محور مگافراور

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دیگر مقالات مگافراور

اثر آفلاتوکسین بر سیستم ایمنی و مقاومت نسبت به بیماری نیوکاسل

آفلاتوکسین ها خطر جدی برای سلامت انسان و دام هستند .
آفلاتوکسین ها مواد سمی هستند که توسط انواع خاصی از قارچ ها( کپک ها) تولید می شوند و به طور طبیعی در سراسر جهان وجود دارند و می توانند محصولات غذایی را آلوده کرده و تهدید جدی برای سلامتی انسان و دام باشند .آفلاتوکسین ها بار اقتصادی قابل توجهی دارند و سالانه باعث نابودی بیش از ۲۵٪ محصولات غذایی در جهان می شوند .

ادامه →

آفلاتوکسین ها

آفلاتوکسین ها گروهی از متابولیت های قارچی هستند که در تعداد زیادی از محصولات غذایی از جمله خشکبار تولید می شوند، آنها سبب بروز سرطان به خصوص در شرایط همراهی با هپاتیت می شوند، آفلاتوکسین ها با ایجاد بیمارهای حاد و مزمن زیان های اقتصادی و اجتماعی بسیاری ایجاد کرده و سلامت افراد جامعه را تهدید می کنند.

ادامه →

انواع مصارف بنتونیت‌ها در پرورش دام و طیور

بنتونیت یکی از مکمل ها و مواد افزودنی است که کاربرد و نقش آن در فرایند تغذیه و خوراک دام و طیور در پژوهش های علمی متنوع از لحاظ مختلف بررسی شده:
استفاده از بنتونیت در فرایند تغذیه و پرورش دام جهت بهبود یافتن میزان تولید، ضریب تبدیل و وزن گیری بیشتر حیوانات صورت می گیرد.
مصرف بنتونیت در دام بر افزایش تولید شیر و بهبود کیفیت آن اثر می گذارد و سبب کنترل اسیدیته یا pH شکمبه و غلظت اسیدهای چرب می شود و همچنین سبب کاهش یافتن میزان نیتروژن آمونیاکی شکمبه خواهد شد.

ادامه →